χρωματοτροπισμός

ο, Ν

βιολ. προσανατολισμός ως απόκριση σε ένα ερέθισμα που συνίσταται σε ένα συγκεκριμένο χρώμα.

[ΕΤΥΜΟΛ. Αντιδάνεια λ., πρβλ. αγγλ. chromatotropism (< χρωματ[ο]-* + τροπισμός)].